Znasz takie myśli: „Jestem bezużyteczny, nic innego nie potrafię, mam tylko kilka umiejętności”? Ja zdecydowanie tak. To był moment, w którym podjęłam decyzję, że muszę zmienić coś w swoim życiu, a konkretnie pracę i zacząć spełniać się zawodowo bez żadnych ograniczeń. Sprawdź moją historię o zmianie ścieżki kariery, jak zostałam Freelancer Rekruterem. 

Ograniczenia i nietolerancja powodem wypalenia zawodowego

Kiedyś byłam nauczycielką języka angielskiego. Ze względu na fakt, że nie byłam ,,zwykłym” nauczycielem w szkole, musiałam radzić sobie z różnymi problemami. Co to znaczy być ,,niezwyczajnym” nauczycielem? Cóż, lubię tatuaże i piercing. Mam ich sporo, ale nie są kontrowersyjne, powiedziałbym raczej, że tworzą sztukę. U uczniów i ich rodziców wzbudzały pozytywne zainteresowanie. Nie ocenia się książki po okładce, prawda?

Niestety mój dyrektor i nauczyciele nie myśleli w ten sposób. To było sprzeczne, gdyż misją szkoły było uczyć tolerancji i otwartości, jak akceptować ludzkie wybory, walczyć z dyskryminacją. Tak się złożyło, że były to hasła tylko na papierze… Ja chętnie pomagałam radzić sobie z nietolerancją swoim uczniom. Byli nastolatkami i czasami wyglądali inaczej – „dziwnie”, jak mawiali starsi nauczyciele.

Pewnego dnia poproszono mnie do gabinetu dyrektora. To było kilka dni po tym, gdy wykonałam piercing nosa. Powiedziano mi, że inni pracownicy źle to odbierają, więc kazano mi go usunąć. Byłam w szoku, że żyjemy w świecie, w którym dorosłemu człowiekowi można mówić, jak ma wyglądać. Starałam się zachować spokój i pewność siebie. Kiedy wróciłam do domu, zaczęłam płakać… Czułam się bezużyteczna. Pomyślałam, że chcę zmienić ścieżkę kariery, ale nie mogłam robić nic innego, jak uczyć angielskiego. To był moment, w którym stwierdziłam, że nie chcę pracować w takim środowisku pracy.

Wydrukowałam oświadczenie szkoły o jej misji na temat tolerancji i dyskryminacji. Pokazałam to dyrektorowi i powiedziałam z przekonaniem: 

– Nie zdejmę kolczyka z nosa, gdyż jestem genialnym nauczycielem z pasją i osiągnięciami, a uczniowie i rodzice wiedzą, że kolczyki nie wpływają na osobowość i charakter osoby. Szanują mnie jako nauczyciela i za to kim jestem.

Dodałam, że jeśli uważa, że się mylę, powinien mi dać dokumentem z określonym rozkazem do wykonania. Zgadnij co się stało? Nic nie zrobił. Ta sytuacja zabiła mój zapał do nauki. Nie byłam w stanie czuć się dobrze w środowisku ludzi, którzy nie potrafią zaakceptować swojego współpracownika tylko ze względu na wygląd.

Moja ścieżka kariery zawodowej 

Zastanawiając się nad swoim losem, poznałam mojego byłego teścia. Tego dnia był właścicielem kawiarni i lodziarni pod Poznaniem. Ja mieszkałam 150 km dalej. Powiedział mi, że szuka managera, który poprowadzi jego biznes. Miałam doświadczenie w przedsiębiorczości, gdyż przez 12 lat prowadziłam własną szkołę językową. Choć była to zupełnie inna dziedzina, czułam wewnętrznie, że to może być coś dla mnie. Kiedy się zgodziłam, był w szoku. Ja jako była nauczycielka, z małymi dziećmi, posiadająca własne mieszkanie, mąż zatrudniony w dobrej pracy, więc nie tak łatwo było zmienić całe nasze życie. Cóż, ale nie dla mnie.

Dwa tygodnie później zaniosłam wypowiedzeniem umowy w szkole. Byłam jednym z niewielu nauczycieli języka angielskiego, miałam wiele zajęć oraz odpowiedzialność za projekty wymian uczniów i wolontariat. Gdy zapytano mnie o moje dalsze plany i jak sobie wyobrażam najbliższą przyszłość, odpowiedziałam z przekonaniem, że całkowicie zmienię swoje życie i wiem, że będzie to najlepsza decyzja, jaką mogłam podjąć.

Po zakończeniu roku szkolnego, sprzedaliśmy mieszkanie, spakowaliśmy najważniejsze rzeczy i rozpoczęliśmy nowe lepsze życie. Odbyłam wiele kursów i szkoleń – zarządzanie zespołem, kurs na baristę oraz wiele szkoleń dotyczących prowadzenia restauracji. To było dla mnie zupełnie coś nowego, ale wiedziałam, że chcę spróbować. Byłam menedżerem przez 5 miesięcy i wtedy zdecydowaliśmy, że jestem gotowa, aby zostać właścicielem. Kupiłam kawiarnię i od 4 lat prowadzę Napoleon Cafe, zatrudniając 11 osób. Prowadzę warsztaty języka angielskiego dla dzieci – przygotowujemy maślane ciasteczka i muffiny, wszystko po angielsku, gdyż chciałam wykorzystać swoje umiejętności. Organizujemy koncerty, imprezy charytatywne, muzykę na żywo… Naprawdę sporo się dzieje. 

Rozwój w HR

Zawsze interesowałam się obszarem HR i miałem doświadczenie w pozyskiwaniu i rekrutacji nowych pracowników, działaniach z zakresu HR – prawo pracy, listy płac, onboarding/offboarding, zarządzanie pracownikami, dbanie o Employer Branding i Candidate Experience, utrzymywanie dobrych relacji i wysokiej jakości obsługi klienta oraz oceny kompetencji pracowników i realizacji szkoleń zespołowych zdecydowałam, że moim kolejnym krokiem w karierze będzie rozwój w HR. I był to strzał w 10.

Mój biznes daje mi trochę przestrzeni, gdyż zbudowałam fantastyczny zespół, na którym mogę polegać. Uczęszczałam na kurs rekrutacyjny IT, poznałam różne metody wyszukiwania kandydatów oraz wiele osób i ich doświadczenie, które pozwoliło mi się rozwijać. Zarejestrowałem się na LinkedIn, zacząłam być widoczna i nawiązałem nowe kontakty. To było w listopadzie 2022, zaledwie 5 miesięcy temu.

W grudniu zaczęłam współpracę ze start-upem IT. Byłam freelancerem odpowiedzialnym za pozyskiwanie kandydatów na stanowiska IT metodami direct search, selekcję kandydatów i nawiązywanie relacji z potencjalnymi kandydatami, dbając o Candidate Experience. Po dwóch tygodniach mój kandydat dostał ofertę pracy! To był moment, w którym poczułam, że to co robię daje mi satysfakcję. Chciałam poznać ten świat jeszcze bardziej. Potrzebowałam jednak znaleźć pracodawcę, który jest elastyczny, zarówno w stosowanych metodach pracy, jak i w zakresie formy współpracy. Zależało mi na tym, aby pogodzić pracę rekrutera z moim życiem prywatnym i prowadzeniem firmy, tak aby nie musieć z niczego rezygnować.

Work-life fit. Współpraca z Talent Place

Miesiąc później wysyłam swoją aplikację do Talent Place. Bardzo chciałem współpracować z tą firmą. Dużo dowiedziałam się o ich podejściu do pracy i kulturze organizacyjnej, co w 100% odpowiadało moim potrzebom i było zgodne z moimi wartościami. System pracy oparty o work-life fit to rozwiązanie, którego potrzebowałam. Całość pozytywnych aspektów opiera się o dopasowanie sfery prywatnej do zawodowej – tak, aby wzajemnie się przenikały.

Pracuję jako niezależny rekruter – jestem freelancerem i działam na własnych zasadach. Czuję ogromne wsparcie, wszyscy są pomocni i motywujący. Jakie korzyści uzyskałam ze współpracy z Talent Place? Przede wszystkim elastyczność – to ogromna swoboda i przestrzeń, by płynnie łączyć pracę z życiem prywatnym. Model opiera się na zaufaniu, a nacisk kładzie się na wyniki pracy, a nie na czas, jaki trzeba „przesiedzieć” przy biurku. Jako drugi czynnik – wybór. Pracuję tak, jak chcę i kiedy jestem najbardziej efektywna. Sama dobieram projekty i to kiedy będę je realizować. Wypracowałam sposób działania zgodny z moim życiem osobistym i celami firmy, tak abyśmy obustronnie zyskali na naszej współpracy.

Mimo, że minęły zaledwie 3 miesiące, zdobyłam duże doświadczenie i teraz czuję się bardzo komfortowo, robiąc to co sprawia mi radość. Mam już kilka dużych sukcesów w wyszukiwaniu i zatrudnianiu kandydatów. Chcę się rozwijać w tym obszarze i być coraz bardziej efektywna. Może pewnego dnia, gdy mój biznes będzie zbyt wymagający, poświęcę się tylko branży HR? Teraz kończę studia podyplomowe HR Business Partner i mam już plany rozwojowe na 2024 rok związane z tym obszarem. 

To moja historia – wiadomość do wszystkich osób, które w dojrzałym wieku chcą zmienić zawód, przebranżowić się, pójść inną ścieżką kariery, lecz uważają, że jest to niemożliwe i na takie działania jest już za późno. Uwierzcie w siebie, zróbcie plan, a potem realizujcie go krok po kroku, tak abyście czuli się spełnieni i realizowali swoje marzenia.